Niska skuteczność okresowego szoku termicznego w długotrwałej kontroli Legionella spp. w systemie ciepłej wody w hotelach
Różne wytyczne i przepisy dotyczące zapobiegania legionelozie w obiektach użyteczności publicznej obejmują zalecenie okresowego szoku termicznego w systemie ciepłej wody.
Celem badania w obiektach hotelowych w Hiszpanii była ocena skuteczności okresowych wstrząsów termicznych w okresie 1 roku na obecność Legionella spp. w systemie ciepłej wody użytkowej hoteli. Przeanalizowano wyniki badań Legionelli z okresu styczeń–grudzień 2019 r. pochodzące z grupy 77 obiektów hotelowych na Balearach (Hiszpania) przeprowadzających okresowe szoki termiczne. Druga grupa 44 hoteli działających bez okresowych szoków termicznych została wykorzystana do analizy porównawczej. W obiektach, w których przeprowadzono okresowy szok termiczny, 16,0% wyników (pobrano 429 próbek ciepłej wody) było dodatnich dla Legionella spp., w porównaniu do 21,1% (298 próbek), gdzie nie przeprowadzono okresowego szoku termicznego. Ogólnie rzecz biorąc, w grupie szoku termicznego 32,5% miejsc przedstawiło co najmniej 1 pozytywną próbkę w okresie badania w porównaniu z 45,5% w grupie kontrolnej. Żadna z tych różnic nie była istotna statystycznie (wartość p > 0,05). Odkrycia te sugerują, że skuteczność regularnego szoku termicznego w długoterminowej kontroli Legionella spp. w domowych systemach ciepłej wody w hotelach jest niska.
Procedura stosowana w przypadku regularnych wstrząsów termicznych była wariantem pełnej metody dezynfekcji termicznej powszechnie stosowanej w pilnych celach zaradczych, ale w przypadku kiedy punkty końcowe nie są poprawnie (długotrwale) spłukiwane, skuteczność procedury jest niewystarczająca do uzyskania oczekiwanych efektów dezynfekcji termicznej. W wielu instalacjach procedura ta jest obecnie zaprogramowana w elektronicznym systemie zarządzania budynkiem i jest przeprowadzana automatycznie.
Termiczna metoda dezynfekcji
Metodologia ta została jednak przyjęta powszechnie, ale jej przydatność została zakwestionowana zarówno na gruncie praktycznym, jak i empirycznym. Po pierwsze, kilka studiów przypadku, przeprowadzonych głównie w szpitalach i jednostkach laboratoryjnych, wykazało ograniczone, krótkoterminowe skutki w zmniejszaniu poziomów kolonizacji. Ponadto Europejskie Wytyczne Techniczne ESGLI dotyczące zapobiegania, kontroli i badania zakażeń wywołanych przez gatunki Legionella (Europejskie Wytyczne Techniczne ESGLI) odradzają jego stosowanie w ramach długoterminowego programu kontroli opartego na występowaniu częstych i szybkich rekolonizacji oraz zwiększonym ryzyku poparzenia wynikającego z procedury. Ponadto różne badania nad procedurami szoku termicznego, zarówno in vitro, jak i badania terenowe, wykazały potencjalnie istotne skutki uboczne, takie jak szybki odrost z późniejszym wzrostem stężenia Legionelli], selekcja pod kątem tolerancji termicznej gatunków L. pneumophila i wzrost względnej obfitości ameb. Wreszcie, co najważniejsze, nie ma porównawczych badań terenowych potwierdzających jego skuteczność w zwalczaniu Legionelli w systemach ciepłej wody. Podsumowując, wszystkie te fakty i sprawy powinny być wezwaniem do ostrożności przy rozważaniu włączenia regularnych wstrząsów termicznych do planów zapobiegania Legionelli.
Zródło:
Low Efficacy of Periodical Thermal Shock for Long-Term Control of Legionella spp. in Hot Water System of Hotels. JJ Molina, M Bennassar, E Palacio, S Crespi – Pathogens, 2022
